കവിയല്ല വലിയവന്
കാട്,കാട്ടാറ്
ഇല, പൂവ്
പച്ചനിറം
ഒച്ചകള്
അനക്കം
ഇവ വലിയവ
ഈ വഴി
അതിലെ കല്ലുകള്
കല്ലിന്റെ മൂര്ച്ഛകള്, മിനുപ്പ്
എതിരെ നടന്നു വരുന്ന മനുഷ്യന്
അവന്റെ വാക്ക്
അതിലെ സ്നേഹം,വെറുപ്പ്
ഉദയം, അസ്തമയം, കടല്
കുഞ്ഞിന്റെ ചിരി, കരച്ചില്
നെല്ച്ചെടി, അരിമണി
അടുപ്പ്, തീയ്
ഇവയിലഹം വെടിയുന്നേരമൊരു വെളിച്ചം ചിതറിവരുന്നു
ആ വെളിച്ചം വലിയവന്.
കാട്,കാട്ടാറ്
ഇല, പൂവ്
പച്ചനിറം
ഒച്ചകള്
അനക്കം
ഇവ വലിയവ
ഈ വഴി
അതിലെ കല്ലുകള്
കല്ലിന്റെ മൂര്ച്ഛകള്, മിനുപ്പ്
എതിരെ നടന്നു വരുന്ന മനുഷ്യന്
അവന്റെ വാക്ക്
അതിലെ സ്നേഹം,വെറുപ്പ്
ഉദയം, അസ്തമയം, കടല്
കുഞ്ഞിന്റെ ചിരി, കരച്ചില്
നെല്ച്ചെടി, അരിമണി
അടുപ്പ്, തീയ്
ഇവയിലഹം വെടിയുന്നേരമൊരു വെളിച്ചം ചിതറിവരുന്നു
ആ വെളിച്ചം വലിയവന്.
വെളിച്ചം തന്നെ എന്നും വലിയവന് ..
മറുപടിഇല്ലാതാക്കൂരചയിതാവ് ഈ അഭിപ്രായം നീക്കംചെയ്തു.
മറുപടിഇല്ലാതാക്കൂഅഹം വെടിയാന് ഇന്ദ്രിയങ്ങള് ഇന്നും തേടുന്നു, ഉറവ വറ്റിയ വെളിച്ചത്തെ.... ഒന്ന് കരയാതെ ചിരിക്കാതെ ഉമ്മറ പടി വിട്ടിറങ്ങിയ ആത്മാവിനെ...
മറുപടിഇല്ലാതാക്കൂനിഴല് ചാഞ്ഞുറങ്ങിയ നാട്ടുവഴികളില് മറന്നുവച്ചതെല്ലാം കവിതയായ് ഓര്ത്തെടുക്കാന്, പ്രിയ അദ്ധ്യാപകന് എല്ലാവിധ ആശംസകളും...
മറുപടിഇല്ലാതാക്കൂ