യാത്ര

എൻ്റെ കവിതകൾ വായിക്കൂ

എൻ്റെ കവിതകൾ വായിക്കൂ

എന്ന് കവികൾ

പറഞ്ഞ് വായിക്കേണ്ടതല്ല കവിത എന്നു പറഞ്ഞ്

ആ ദേശം വിട്ടു പോന്നു

എൻ്റെ സ്വരം

എൻ്റെ സ്വരം

എന്ന് പാട്ടുകാർ

മഞ്ഞിൽ ഇളം വെയിലെന്ന പോലെയെത്തണം

പാട്ടെന്നതിനാൽ അവിടെയും നിന്നില്ല

നടന്നു നടന്ന്

ശിൽപികളുടെയും

നീണ്ട കഥകൾ പറയുന്നവരുടെയും

ചിത്രകാരന്മാരുടെയും

നാട്ടിലെത്തി 

അവർ

നിശ്ശബ്ദരായിരുന്നു

ശിൽപി പ്രതിമപ്പെണ്ണിൻ്റെ കണ്ണിലേക്ക്

കാഴ്ച കൊത്തുന്നു

ചിത്രകാരൻ

വൃദ്ധൻ്റെ വാക്കുകൾ കേൾപ്പിക്കുന്നു

കഥാകൃത്ത്

പകലിനെ അരിച്ചെടുക്കുന്നു

കുറേ കാലം അവിടെയിരുന്നു

അന്നേരം

പുഴകൾ അവരിലേക്കൊഴുകി

ആകാശവും

വെയിലും

പ്രണയം വിതച്ചു

കണ്ടു നിന്ന നിലാവ്

മുലപ്പാൽ ചുരത്തി