പൂമണം

എല്ലാവരും ഉറങ്ങിയതിനു ശേഷമുള്ള

സമയമാണ് എൻ്റെ സമയം

എല്ലാവരും പോയ്ക്കഴിഞ്ഞയിടം

എൻ്റെയിടം

പാടിത്തീർന്ന പാട്ട് എൻ്റെ പാട്ട്

വായിച്ചതിനു ശേഷമുള്ള മൗനം

എൻ്റെ മൗനം

ആൾക്കൂട്ടത്തിൻ്റെ

ശബ്ദങ്ങൾക്ക് ശേഷം ബാക്കിയാവുന്ന മുഴക്കങ്ങൾ

മലകയറ്റങ്ങൾക്കു ശേഷമുള്ള കിതപ്പുകൾ

കാറ്റിനും മഴയ്ക്കും ശേഷമുള്ള ചെറിയ ശബ്ദങ്ങൾ.

ഒന്നിൽ നിന്ന്

അവയിലേക്കു തന്നെയും

അടുത്തതിലേക്കും

നടന്നു കൊണ്ടിരുന്നു

എത്തി എന്നൊരിക്കലും

തോന്നിയിട്ടില്ല

മഴ പെയ്തു തോർന്ന ശേഷം

മലയ്ക്കു മുകളിലെ

വെളിച്ചം നോക്കി നോക്കിയിരുന്നു

മറന്നോ ജീവിതം എന്ന ചോദ്യത്തിന്

ഉത്തരമില്ല

എല്ലാ കവികളും

എത്തിച്ചേരാത്ത

വെളിച്ചം തേടി നടക്കുന്നു

ഇടയിലെപ്പൊഴോ അവരറിയാതെ അവരിൽ

ഒരു ചെടി തളിർത്ത് പൂക്കുന്നു

അകലെയെങ്ങോയുള്ള ഒന്നോ രണ്ടോ പേർ

അതു കണ്ടാലായി

പൂമണം ശ്വസിച്ചാലായി

എന്നേയുള്ളൂ.