പഴയത് വീണ്ടെടുക്കുക
ഒട്ടും എളുപ്പമുള്ള കാര്യമല്ല
ചെറുപ്പത്തിൽ സ്ഥിരമായി
ഉച്ചയൂണ് കഴിക്കാറുണ്ടായിരുന്ന ഒരു പാത്രമുണ്ടായിരുന്നു
കുറേക്കാലം അടുക്കളയുടെ മൂലയിൽ മാറാലകൾക്കിടയിൽ അത് കിടന്നു
വീട്ടിനുള്ളിലെ സുരക്ഷിതത്വത്തിൽ അത്
ഭദ്രമെന്നു കരുതി
പിന്നെയെപ്പോഴോ പഴയപാത്രക്കാരിയുടെ കണ്ണിൽപ്പെട്ട് കാണാതായി
ഏതു പാത്രക്കടയിൽപ്പോയാലും
അതു ഞാൻ തിരയും
വർഷങ്ങൾ ഉപയോഗിച്ചിട്ടും
കീറാത്തൊരു കുടയുണ്ടായിരുന്നു
പുതിയതൊന്ന് വാങ്ങാനിറങ്ങുമ്പോൾ അത് കൈയിലുണ്ടാകും
കീറാക്കുടയിതിരിക്കുമ്പോൾ മറ്റൊന്നെന്തിനെന്ന ചിന്തയിൽ മടങ്ങും
കർക്കിടകത്തിൽ കടവരാന്തയിൽ വച്ചാരോ അവനെ മാറ്റിയെടുത്തു കൊണ്ടുപോയി
ഏതു മഴയിലും ഞാനവനെയോർക്കും
എത്ര അലക്കിയാലും നിറം മങ്ങാത്തൊരു കുപ്പായമുണ്ടായിരുന്നു
കഞ്ഞിപ്പശമുക്കി ഉണക്കിത്തേച്ച്
എപ്പോഴും ഇട്ടു കൊണ്ടിരുന്നത്
മടക്കിയൊതുക്കി ആ ദിനമെത്തുമ്പോളിടാനായി അലമാരയിൽ കാത്തുവച്ചത്
എവിടെപ്പോയെന്നറിയില്ല
ചന്ദന നിറം കാണുമ്പോഴൊക്കെ അവനെയോർക്കും
വേനലിൽ നിലയ്ക്കാതെ കറങ്ങി
കാറ്റുപകർന്നിരുന്ന ഓറിയൻ്റ് ഫാൻ
നിൽക്കുമ്പോഴൊക്കെ ഓയിലിട്ട് ഓടിച്ചിരുന്ന
മഞ്ഞ ഡയലുള്ള റാഡോ വാച്ച്
വർഷം മൂന്നിട്ടിട്ടും വള്ളി പൊട്ടാത്ത ആ ഹവായ് ചെരുപ്പ്
രണ്ടു വട്ടം കൈമോശം വന്നിട്ടും
കറങ്ങിത്തിരിഞ്ഞത്തിയ മഞ്ഞക്കണ്ണട
പഴയത് വീണ്ടെടുക്കുക ഒട്ടും എളുപ്പമുള്ള കാര്യമല്ല
കാണാതായവ അരച്ചുകലക്കി യുണ്ടാക്കിയവയാണെൻ്റെ
പുതിയ പാത്രങ്ങൾ,
കുടകൾ, കണ്ണടകൾ, കുപ്പായങ്ങൾ!
വീശുന്ന കാറ്റും
മുള്ളു കൊള്ളാത്ത നടപ്പും
നിലയ്ക്കാത്ത നേരവും
ആ പഴയത് പഴയത് തന്നെ!
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ